Categoria : narrativa

Sas dies de sa merula de Mariu Unale de su Monte de Cheja

Mario Unali e Pierina CagnoniIn su tempus passadu, allontanu meda, in d’unu logu mannu chentza lacanas perunas,b’aiat una familia ue viviant duos isposos cun doighi fizos : Issos si naraiant :Bennarzu, Frealzu, Martu, Abrile, Maju, Lampadas, Triulas, Austu, Cabidanni, Santu Aine, Sant’Andria, e Nadale.

Babbu Soberanu cando aiat fatu su mundu, e totu sas criaduras las aiat ispartas in sa terra in s’abba e in sas aeras, feteit puru sos meses de s’annu e a d’ognunu de a issos deit unu tempus giustu, pro l’impreare comente mezus esseret istadu pro su ‘enidore de s’umanidade. Ma s’ischit bene ch’ in donzi familia bi naschent anzoneddos e matzones. Ognunu faghiat su chi fit in s’impidu sou a segundu de s’istajone in favore o contra a sos cristianos e a sa natura chi esseret istada dessas piantas o dessos animales. Gai comente si fint impignados cun Babbu Mannu a comintzu de ogni cosa passaiant su tempus cando a giogu cando a briga. Bennarzu fit de mal’impidu e faghiat temporadas malas a s’ispissa, contra a d’ogni essere vivente.

-E a ue andas cras a pastorigare ? dimandat Bennarzu a su pastore. A ue giughes s’ama de sa barveghes?

-Apo andare a sas baddes chi b’at pius appoggiu!- Rispondet su pastore.
-Cumando abba e bentu e temporadas de nie in badde!- narat Bennarzu alziende sos bratzos a su chelu. Su pastore chi connoschiat bene dae sos mannos suos, giajos e bisajos, su chi baliat cussu mese, sich’andaiat a tuttatteru logu, mezus in montagna.
– Bennarzu s’abizat de sa fata e incontrende su pastore, li dimandat:
-Ello ! non bi ses andadu deris a sas baddes? Eeehh !!!
E craas a ue andas ?
– Ih! Apo andare a sos muntijos. Che li bessit a su pastore.
– Cumando abba e bentu e temporadas de nie in in sos muntijos! Narat Bennarzu istringhende sas dentes-
Sa merula, chi Deus Babbu aiat fatu giara che nie, si fit abbilta dessu onu pastore aprofetaiat dessos seberos suos e lu sighiat in su logu ch’issu aiat seberadu, sighendelu passu passu, e, sicche passaiat bona parte dessa die, cantende e fatendeli cumpagnia.
Peristantu Bennarzu fit finende sa dies suas e s’abbizat chi su pastore aiat bonu indellettu e chi resessiat a sicche la francare guasi sempere. Tando andat a agattare su frade Frealzu e li dimandat de li prestare calecuna die pruite sas suas no li bastaiant a che frigare su pastore. Frealzu pro esser istadu bonu o maccu a segunda de s’intendimentu de ognunu chi leget li donat tres dies restendendeli a issu solu vintiotto.
Intamen de nde la fagher finida, sas ultimas tres dies, amus a narrer su vintinoe su trinta ei su trintunu, Bennarzu prima chi su frade s’esseret pessadu ticchirriat:
– Ambas duas dies su vintinoe ei su trinta e puru su trintunu, cumando abba e bentu e temporadas de nie in d’ogni badde e in totu sos muntijos-
Su pastore non creiat a sos ojos suos pro sa temporada mala in tott’ue. Che ponet s’ama de sas arvheghes a pinna ‘e unu muru sutta a unu mascione mannu de chessa, ifrittulidas e famidas, s’una atacada a s’atera pro si tenner in afianzu e lis betat sa sida.
Issu custrintu a s’iscaldire solu cun s’alenu sou, sich’intrat aintro unu barraccheddu ue, su tempus bonu, s’aiat fatu unu remiarzu de linna fine e russa, e acendet su fogu in sa fogulaja. Sa merula abbaidende su fatu no ischiat ite fagher e no epende coragiu de siche intrare aintro cun su pastore, sicche ponet in punta a su barraccu covaccadu a teria e a ude ue nd’ essiat unu pagu ‘e calura dae sa fogulaja ancora cun titones atzesos, ma puru su fumadigu chi la feteit totta niedda.
Dae sa die dei custu fatu Frealzu at vintotto dies ei sas merulas diventeint nieddas pidigas, mentere chi Bennarzu est restadu unu dessos frades chi faghent pius de tottu tribulare sa zenia umana ei sos ateros viventes, in ispessia sas ultimas trees dies

 

 

 Chentu e deghe cun laude (accademiasarda.it)

Commenti sono sospesi.

RSS Sottoscrivi.