Sa Bibbia in sardu: Sa Sabientzia – capitulu 9 di Maria Sale

 

SABIENTZIA – CAPITULU 9

Pregadorìa pro otennere sa sabientzia

1) “Deus de sos babbos e Segnore de miserigordia, chi totu as criàdu cun sa peraula tua,

2) chi cun sa sabientzia tua as formadu s’omine, pruite dòminas subra sas criaduras tuas,

3) guvernas su mundu cun santidade e giustiscia e pronuntzias giudiscios cun animu giustu,

4) dami sa sabientzia, chi setzit in tronu acurzu a tie e no mi che ‘oghes dae mesu sos fizos tuos,

5) ca deo so teracu tou e fizu de sa teracca tua, omine debile e de paga vida, chi no so capatze a cumprendere sa giustiscia e sas leges.

6) Fintzas si unu esserat su pius perfettu de totu sos omines, manchendeli sa sabientzia, pro nudda diat èssere istimadu.

7) Tue m’as seberadu comente re de sa zente tua e zuighe de sos fizos tuos e de sas fizas tuas,

8) m’as nadu de ti fraigare unu tempiu subra su monte tou santu, un’altare in sa tzitade ch’istas tue, una tenda santa pretzisa a sa chi t’aisti approntadu dae s’incomintzu.

9) Cun tegus est sa sabientzia chi connoschet sas oberas tuas, chi bi fit cando tue as fatu su mundu, issa connoschet su chi est aggradessidu a sos ojos tuos e su chi est cunfromma a sos decretos tuos.

10) Imbiala dae sos santos chelos, mandala dae su tronu tou gloriosu, pro chi m’assistat e accumpagnet in sa fadiga mia e deo isca su chi t’est aggradessidu.

11) Issa, difattis, connoschet totu e totu cumprendet, e m’at a ghiàre cun prudentzia in sas fainas mias e m’at amparare in sa gloria.

12) Gai sas oberas mias t’an a èssere aggradessidas, deo ap’a zuigare cun giustesa sa zente tua a ap’a èssere dignu de su tronu de su babbu meu.

13) Cale omine podet connoschere sa voluntade de Deus? Chie podet immaginare ite cheret su Segnore?

14) Sos melèdos de sos mortales sun cun timoria e intzertos sos pensamentos nostros,

15) ca unu corpus fatzile a currumpere pesat subr’a s’anima e sa tenda de terra-luzana faghet pesùdos sos pensamentos subra sa mente

16) A istentu nos immazinamus sas cosas de custu mundu, cun fadiga iscoberimus sas chi gighimus in manu, ma chie podet agattare sas cosas de su chelu?

17) Chie at connottu s’idea tua, si tue no l’as cuntzessu sa sabientzia e no l’as imbiadu s’ispiridu santu tou dae altu?

18) Goi sun istados addritzados sos caminos de chie est subra sa terra, sos omines sun istados addestrados in su chi t’est aggradessidu, issos sun istados salvados pro mesu de sa sabientzia.”

Testo in lingua italiana

Sapienza – Capitolo 9

Preghiera per ottenere la sapienza

[1]«Dio dei padri e Signore di misericordia, che tutto hai creato con la tua parola,

[2]che con la tua sapienza hai formato l’uomo, perché domini sulle creature fatte da te,

[3]e governi il mondo con santità e giustizia e pronunzi giudizi con animo retto,

[4]dammi la sapienza, che siede in trono accanto a te e non mi escludere dal numero dei tuoi figli,

[5]perché io sono tuo servo e figlio della tua ancella, uomo debole e di vita breve, incapace di comprendere la giustizia e le leggi.

[6]Se anche uno fosse il più perfetto tra gli uomini, mancandogli la tua sapienza, sarebbe stimato un nulla.

[7]Tu mi hai prescelto come re del tuo popolo e giudice dei tuoi figli e delle tue figlie;

[8]mi hai detto di costruirti un tempio sul tuo santo monte, un altare nella città della tua dimora, un’imitazione della tenda santa che ti eri preparata fin da principio.

[9]Con te è la sapienza che conosce le tue opere, che era presente quando creavi il mondo; essa conosce che cosa è gradito ai tuoi occhi e ciò che è conforme ai tuoi decreti.

[10]Inviala dai cieli santi, mandala dal tuo trono glorioso, perché mi assista e mi affianchi nella mia fatica e io sappia ciò che ti è gradito.

[11]Essa infatti tutto conosce e tutto comprende, e mi guiderà prudentemente nelle mie azioni e mi proteggerà con la sua gloria.

[12]Così le mie opere ti saranno gradite; io giudicherò con equità il tuo popolo e sarò degno del trono di mio padre.

[13]Quale uomo può conoscere il volere di Dio? Chi può immaginare che cosa vuole il Signore?

[14]I ragionamenti dei mortali sono timidi e incerte le nostre riflessioni,

[15]perché un corpo corruttibile appesantisce l’anima e la tenda d’argilla grava la mente dai molti pensieri.

[16]A stento ci raffiguriamo le cose terrestri, scopriamo con fatica quelle a portata di mano; ma chi può rintracciare le cose del cielo?

[17]Chi ha conosciuto il tuo pensiero, se tu non gli hai concesso la sapienza e non gli hai inviato il tuo santo spirito dall’alto?

[18]Così furono raddrizzati i sentieri di chi è sulla terra; gli uomini furono ammaestrati in ciò che ti è gradito; essi furono salvati per mezzo della sapienza».

9 – continua

Commenti sono sospesi.

RSS Sottoscrivi.