Paolo Pillonca: ammentu de Maria Sale
“Sa luna istanote
in chelos d’annèu”
Incomintzat gai sa dulche poesia, iscrita dae Paulu Pillonca pro ammentu de Maria Carta e cantada dae Piero Marras.
Peraulas chi dèghen pro nàrrere cale tristura est giompida oe cun s’ischire de sa mancantzia sua.
Sos poetes de Sardigna, de palcu e de taulinu, oe nos intendimus totu orfanados.
Creo chi totu sos chi iscrimus poesias l’epemus connotu e nd’epemus apretziadu sa connoschentzia manna e limpia chi teniat de sa raighina pius funguda ‘e sa poesia sarda. Ma pius de totu amus pretziadu sa manera sua de bonu tratare.
In meda nd’an a iscriere paginas longas pro s’ammentu sou, e lasso a issos s’impignu de nd’e fagher sa pius lughente biografia.
Deo apo s’ammentu innidu de una bella amistade. Sas arrejonadas inue nòdida cumpariat sa mannaria de sa cultura sua, fata pius manna ancora dae s’umanidade e semplitzidade chi aiat in su tratare. Sabientzia!
L’apo connotu in sos premios de poesia, in sos tantos inue faghiat parte de sas giurias.
Sas faeddadas suas in sos premios sun istadas imparos.
Apo fatu parte cun issu de sa giuria de paritzos premios, massimamente pro deghe annos in su premiu de ‘Iddanoa Monteleone in ammentu de Remundu Piras.
Aiat atzetadu cun piaghere de fagher parte de sa giuria de su premiu “Santu Mateu” in Tzaramonte e, a bonu coro, aiat atzetadu de torrare a Tzaramonte s’annu infatu pro sa serada in ammentu de Giuanne Seu.
Sa connoschentzia e s’amistade sua sun istadas un’onore pro chie at tentu sa fortuna de las apretziare.
L’apo saludadu s’ultima olta in su Premiu de Utieri, unu de sos tantos chi nd’an a patire sa mancantzia.
L’amus a pensare e serare ancora cun nois.
Maria Sale
Tzaramonte, 26.5.2018
