Categoria : lingua/limba, narrativa

I tre giorni della merla di Maria Sale e di Antonio Meloni in lingua sarda

Amus dimandadu a sa poetessa de Tzaramonte su contu subra sas tres dies de sa maerula

E su matessi amus fattu a Antoni Melone, un amigu che nos at regaladu ateros contos.

Los pubblicamus umpare.

De Antoni Melone.

Sa temporada

Antonio Meloni

Antonio Meloni

Sas ultimas dies de ‘Ennalzu sunt istadas sempre dies de tempestas e sos pastores l’ischint, ca onzi annu l’iscumbatant. Una sera in su monte Russu si vit posta una temporada de nie e bentu chi pariat un’inferru. In sa pinneta passaiant totu sos pastores chi tramunaiant su bistiamine dae sa montagna a sa basciura.

Babbu aiat postu su bistiamine a su siguru, cando s’intendeit unu sonazu de picorolas aculziendesi: un’ama de alveghes e addaisegus unu teracheddu chi las truvaiat, si distinghiant in mesu a sos furiones impastados cun fiocos de nie. Babbu nde apeit dolu e lu inviteit a intrare a sa pinneta inue b’aiat unu bellu fogarone in sa ziminea. Li fateit ponnere su bestiamine suta sos alvures de elighes, truncheint paritzos romos pro assidare sa roba, ca fit famida. Cando su teracheddu ideit su fogu subitu si li ponzeit a tuturu pro s’iscaldire e s’asciutare. Mandigheint umpare,mele cun regotu. Babbu cando ideit su giovanu pius trancuillu li neit: –Pruite ti ses postu in caminu cun custa temporada? Su padronu tou no l’ischit chi custas dies sunt sas dies pius malas de s’annu? L’at nadu puru su Ciaraballu e poi bastat de poner mente a su diciu, chi narat: Frealzu, Frealzu, imprestami duas dies, pro faghere bentu e nie a custu alvegalzu.

Su piciocu,contentu de s’aere isfrancadu una note de tempesta, si drommeit aculzu a su fogu e s’incrasa, cando s’aera fit unu pagu ispannada, continueit a truvare sa roba a sa basciura

 Sas dies imprestadas de Maria Sale

Maria Sale

Maria Sale

“Bennalzu si faghet intender a sas dies imprestadas”, naraiat babbu e gai rispondian matessi sos omines campagnolos chi hapo connotu de su tempus sou.

M’ammento su contadu chi naraiat e de comente fit istadu su fatu chi ‘Ennalzu s’haiat imprestadu duas dies da-e su mese de Frealzu.

Est fatzile chi babbu b’esseret annatu infiorizamentos de fantasia sua pro illongare s’arrejunu ma, sos contados sun contados propriu ca donzunu bi podet misciare su chi cheret chentza perigulu de esser tzitadu pro haer infamadu calcunu.

Su contadu naraiat chi

“Ennalzu , in su tempus antigu, fit de 29 dies.

Una ‘olta feteit tempus bonu totu su mese chi pariat d’essere già in Beranu.

Unu pastore, cuntentu de su pasculu ‘onu chi b’hait in sas tancas suas feteit una faeddada iscabada nende: “ocannu est comintzadu deretamente cun su ‘Eranu, Bennalzu ch’est cabuladu e-i s’Ierru che contat fora”.

Bennalzu s’arrabiet meda e luego andeit a domo de Frealzu, chi in cussos tempos fit longu 30 dies, e li dimandeit: “Frealzu, prestami calchi die/ chi hapo de fagher nie/ de fagher nie e fiocca / e donzi arveghe li occa / a su pastore limbùdu / chi torret pedend’agiudu”.

Frealzu li presteit duas dies e Bennalzu lestru fetei t fioccare gai meda chi ficheit su nie altu cantu sos muros .

Su pastore no podiat bessire mancu da-e domo e li morzein tottu sas arveghes.

Da-e tando Bennalzu hat 31 dies e Frealzu est restadu de 28 dies ca Bennalzu no l’hat mai torradu sas duas dies chi s’haiat imprestadu.”

Naraian, però, chi Frealzu si siet offesu cun Bennalzu e, tempus apoi, si siet vendicadu furendecheli sa muzere.

Paret chi la tenzet cuada e bessat cun issa solu sas dies de Carrasciale, ambos duos bene mascarados.

Bennalzu andat donz’annu a la chilcare in tottu sas festas de Carrasciale ma, in mesu a tottu sas mascaras, no est ancora resessidu a la connoschere.

Commenti sono sospesi.

RSS Sottoscrivi.