Recuida a Tzaramonte de Anghelu de sa Niera

images-202Sa recuida a Tzaramonte est pro a mie su tempus pius bellu de s’annu.
Inoghe, mancari cun calchi mancàntzia, respiro s’aera pius pulida, bufo s’abba de sa funtana de Santa Giusta, miro ammajadu sos montes de Nulvi, sa costera de s’Anglona, sos montes de Bortigiada e de Tempiu, su monte pius altu de Limbara e su Sassu altu! A bortas si faghet bidere fintzas su monte pius altu de sa Còssiga. Cando passo in s’istradone saludo images-144sos biddaresos, sena mi frimmare: non s’ischit mai chi mi faeddent contr’ a su Paba, su premier, su vicariu, su dutore e su sindigu: isco già a memoria ite mi diant narrer: su paba est tropu ricu, su premier est unu ditatore, su vicariu est tropu galanu, su dutore est puru vicesindigu, su sindigu non cumprendet nudda!

E tando prefero a passizare in sas carrelas de sa pitzinnia: piata, carrela longa, carruzzu de ballas, carruzzu longu, carrela de su putu, sas carrelas de Sa Niera ue so crèschidu fintzas a degh’annos.

images-243Saludo cun su coro s’antiga domo mia, serrada a giae. Mi capitat pius boltas de intopare peri sa carrela sas sorres Rujas, sos Pisanos, sos Tolis, bona parte de custa zente vivit in continente.
Faeddamus unu pagu e poi nos saludamus augurendenos a nos bidere un’ater’annu. Poi torro a domo mia, in fundu de Santu Giuanne, e m’aggoglit unu chelu illacanadu, de sos montes atesu, si nde sebestant sas atas, pius a curtzu baddes e montijos grogos, chi parent pintados dae Van Gogh.

sany0104A manca s’orizonte mi mustrat sos Sassos iscurigados dae su mudeju e dae sas arvures de suelzu e agiummai si nd’intendet sa mudore. Mario, Zulianu si che sunt andados a s’ateru mundu. Non movet pius s’ascia e su marteddu Mario e Zulianu non si ponet a cantare. Intro de domo: muzere mia est drommende ancora s’iscura, de seguru at leadu sonnu a sas tres o sas battor de manzanu: drommi piccioca tando, deo intro in s’istudiu meu e iscominzo a navigare in internet e legere sos loroddos de custu mundu pienu de ogni male, ma poi, iscrio, iscrio a sos amigos de Bologna, Milano, Genova, e a chentu ateras tzitades. M’ant a rispondere cando nde lis at a bènnere gana.

images-152Como so serenu, su mudore si tocat che s’aera e tando s’ispiratzione movet sa fantasia e bolende che s’astore in sas tancas e peri sas chijuras zente andat e zente torrat, a ue? No l’isco, l’ap’a ischire a sa fine de su contadu.

Commenti

  1. Istimada Domitilla Mannu-Casu, gratzie a tie, mastra de limba sarda e de alenos de poesia, cust’idilliu, a la narrer cun Leopardi, lu poto prubbicare cun piaghere.
    Su mudore de su mudeju, su chelu allacanadu est bessidu dae sa cumpetentzia e dae su coro tou.
    Anghelu de sa Niera

    angelino
    Agosto 1st, 2009
RSS Sottoscrivi.