Categoria : narrativa

A chie leat primu de Mario Unale

Foeddu Unale, giaju meu, su babbu de babbu, pius connotu comente “Foe Tzieddu”, pro lu distingher dae sos Unales “pili rujos” e dae cussos “de Buscianu”, aiat unu caddu nieddu cun d’unu bellu calessinu.
Custu fit covacadu a pedde trapuntada ue si setziant sos passizeris, e issu, giaju, addainanti chentza covacura. A cumandu andaiat a totue, fintza a Tatari e ateros logos meda pius atesu.

Una bella die, tres persones de Tzaramonte li cumandant unu viazu a Nulvi, a sa pretura, ue deviant testimoniare in d’ unu protzessu. Inie agatant un’ateru testimonzu, issu puru de idda mia, ennidu a caddu de un’ebba murina isteddada.
Finida s’ incumandiscia, tott’umpare a bufare a su butighinu de Pirisi. Una tatza tiraiat s’atera, e in batoro e tre sete, fint totu a conca a binu.
Su chi fit andadu a caddu a s’ebba narat a giaju:

-Oh Foè! a ti la jogas una mesina de inu a chie arrivit primu a bidda?-
Giaju bi penseit pagu e nudda.

– E siat! Però mi das unu pagu de iscumpassigu, ca deo so in calesse e aintro puru sos passizeris-
Ne nada e ne fatta s’incaminant ambos duos a sa essida de Nulvi, ue b’est su campusantu.
Duas tzocadas de fuete e Piccione s’aviat potente, in sos tornantes chi che falant a monte Alma. Onzi tantu cando s’ateru tentaiat de che lu colare, cun su caddu a ipumatza, giaju lu leaiat a cadd’in faccia, impedendeli de che lu passare.
Arrivados a ponte Fiori, Piccione no nde podiat pius dae s’istrachidumene, e giaju imberriadu, cun sa cara biaita dae su fritu, idet s’ateru passarechelu a bolu.

In custu fagher,su caddu ipumatzadu ei su cavalieri imbreagu, s’isvrijana apare e s’attacat sa bertula a su calesse de giaju.
Si trobojant totu a pare, cuddu nde perdet sa bertula cun su comporonzu a sa muzere, e in su matessi tempus, nde ruet issu puru.
In d’unu e intantu, giaju resessit a passare torra addainanti, cun sos passizeris totu riende, e issu puru cuntentu che cicciri.
S’ateru totu pistu nd’aggoglit sa bertula, cun sa cosa chi bi fit aintro tota ischitzada, setzit a caddu, sighit a giaju e tentat torra de che lu colare.
-Mala birgonza a perdere s’iscommissa, una ebba bona chei sa mia a perdere contra su calesse de Foeddu, cun sos passizeris aintro!-
Giaju sempere leendelu a cadd’in faccia, arrivit a bidda su primu.
Si nde falat dae su calesse chena dare contu a sos passizeris chi lu fint paghende, e s’abbaidat cudd’ebba murina isfreggiada in fiancos dae sos isprones, e in cara su cavalieri e li narat:
-Bae erettu a su butteghinu de Minniu e narali a mi lassare una mesina de inu, tota a contu meu-
A Piccione pro li distacare su calesse lu mantenzeint in batoro. Sa mesina de su inu fit bìnchida … a Piccione una bella proenda pruite sa vera proa l’ aiat fata issu.

 

Commenti sono sospesi.

RSS Sottoscrivi.